27 mei was de dag van Tilff-Bastogne-Tilff.
Vier TFL leden (Patrice Luscuere, Peter de Mol, Johan van Rhijn & Armand Corijn) aangevuld met een IJVK lid (Peter Meester) zijn 27 mei jl. naar Belgie afgereisd voor een lange tocht; 242 km en 3200 hoogtemeters dwars door de mooie Belgische heuvelen. Het peloton kleurde mooi rood/groen die dag.
Zaterdagmiddag rond 15.00 uur vertrokken we richting Luik. Rond 18.00 arriveerden we bij het Hotel Husa. Een Spaanse hotel-keten waar al een grote groep Spaanse renners hun intrek had genomen. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gezet zijn we de stad Luik ingelopen om een hapje te eten. Een vreemde, wat armzalig ogende stad. Na ons avondeten zijn we op tijd ons mandje ingekropen.
De volgende ochtend om 05.30 zaten we al aan het ontbijt om vervolgens om 06.30 aan te komen bij de start in Tilff. Het pittoreske stadje Tilff is een speldenprik op de kaart maar op deze dag het centrum van de wielerwereld in Belgie. Om 06.45 reden we weg om een zware maar mooie fietsdag tegemoet te gaan. De zon scheen al fel dus met goed ingesmeerde armen en benen kon niets ons een mooie fietsdag in de weg staan.
Na 25 kilometer kwam de eerste serieuze klim. We reden vlak, rechtsaf de bocht om en zo bijna 20% omhoog bij de Côte de Chambralles. Patrice reed weg, gevolgd door Peter Meester en de rest. Op de top kwam de groep weer mooi bij elkaar. Bij kilometer 70, vlak voor de Côte de Bonnerue, brak de spaak van het achterwiel van Peter de Mol. Balen, want het wiel liep aan in het frame.
De serviceauto van de organisatie was, na enig bellen, echter snel ter plaatse en op de Cote de Bonnerue werd de groep door een lachende Peter de Mol in de auto ingehaald. Bij de eerste bevoorradingsplek (101 km) kon Peter weer aansluiten bij de groep, zijn wiel was gemaakt!
Een kleine navigatiefout ligt zomaar op de loer, en voor we er erg in hadden reden we op het prachtige asfalt van Luxemburg. Gelukkig konden we de juiste route weer snel oppakken en had deze sightseeing omweg ons slechts 5 km extra gekost. Vervolgens ging het prima met de groep voor zo’n 60 kilometer, toen bij een afdaling de spaak van Peter wederom brak. Ditmaal was het helaas definitief en moest hij opgeven. Peter werd door de bezemwagen veilig thuisgebracht in Tilff. De overgebleven vier renners maakten zich op voor de beklimming van de bekende Côte de Wanne. Deze ging relatief goed en we tikten de 170 km aan.
Nu begon de vermoeidheid toch wat parten te spelen. De Côte de Rosier stond voor de deur bij kilometer 187. Een mooie lange, glooiende klim met op de top een verdiend moment van rust. Dit was ook wel even nodig om de batterij toch nog enigszins op te laden voor de laatste 50 km.
Eenmaal boven de 200 km kwam de finish toch wel naderbij en werd de moraal weer wat aangevuld met nieuwe moed. De pittigste klim van de dag kwam in zicht, de Côte de la Redoute. Man, wat een prachtige klim! Stijl (21%) en lang. Patrice en Peter reden gezamenlijk op, op korte afstand gevolgd door Johan & Armand. Met 220 km op de teller was het aftellen gestart.
Nog even de Côte de Hornay, niets meer (of minder) dan een 5% oplopende lange doorgaande weg en de afdeling richting Tilff kon beginnen. 247 km verder, aangekomen in Tilff reden we gezamenlijk over de welverdiende finish. Even opfrissen en vervolgens alle verbrandde calorieën even flink aanvullen tijdens een Italiaanse maaltijd. Wat een dag! Zon, een prachtige route en enthousiaste fietsgekken.
tekst en fotos: Patrice Luscuere
Geen opmerkingen:
Een reactie posten