Dag 1: 24 augustus (reisdag)
Om 4.00 uur vertrok het peloton Katwijkse helden voor de tocht van hun leven, hierin bijgestaan door chauffeur Leen en onze begeleiders van de week Nico en Jelle. Met een vermogen waard aan fietsen op de fietskar van onze IJsclub Voorwaarts en de bus van Rob tot aan de nok toe gevuld met tassen, slaapmatten, tentjes, stoelen en de föhn van Patrice.
De reis verliep voorspoedig, onderweg een paar keer lekker opsteken met koffie en croissants. Voor Lyon een paar geweldige buien gehad maar dat mocht de pret niet drukken. Wat de pret voor Hans wel drukte is dat zowat het gehele oeuvre van Guus Meeuwis in de bus ten gehore werd gebracht onder luid meezingen van de rest van de mannen. Een waar lesje in verdapperen voor die arme jongen…..
We kwamen rond 4-5 uur in Bardonecchia aan, een schattig bergdorpje in Italië. Na de installatie in de drie vierpersoonskamers naar de bar gegaan, lekker gegeten, een wandelingetje gemaakt en op tijd het mandje opgezocht.
De meesten van ons hebben die eerste nacht heerlijk geslapen, alleen was Nico zijn wekker vergeten te verzetten. Jelle, Peter en Riekel werden dus om 3 uur gewekt terwijl Nico met geen stok wakker te krijgen was!
Dag 2: 25 augustus (trainings- en informatiedag)
Na een goed ontbijtbuffet werd geheel democratisch besloten om een trainingsrit te maken richting de col de l’Echelle, een colletje van de tweede categorie. Een aantal mannen probeerde nog onder het fietsen uit te komen door te stellen dat we het dorpje toch ook te voet konden verkennen, dat het zonde was om de fietskleding nu al vuil te maken en dat we deze week nog genoeg op het zadel zouden zitten.
Al deze argumenten mochten niet baten: Onder leiding van Rob vertrokken we om half tien, 9 man sterk richting de top. Die eerste dag gebeurde er iets wat niemand voor mogelijk had gehouden: Peter de Mol had pap in de benen! De schrijver dezes was er in de laatste officiële trainingsrit in Driebergen nog finaal afgereden door het aanhoudende beulswerk van Peter en heeft er een bijzonder slechte zondag aan overgehouden. Met opmerkingen als ‘Je hebt te vroeg gepiekt Peter’ en ‘Het is niet te hopen dat je dat de rest van de week hebt want dan hebben we echt niks aan je’ werd het moraal van Peter weer opgekrikt en gingen we naar beneden om een bakkie te doen, te douchen, de benen te scheren (ik dacht dat je dat maar een keer in de zoveel tijd hoefde te doen, maar de echte cracks doen dat minimaal twee keer per week!), de informatie op te halen bij de tour for life organisatie en werden de fietsen onder leiding van Rob in orde gebracht voor de komende dagen. En Peter: die lag lekker te rusten. De föhn van Patrice werd veelvuldig gebruikt om de haartjes weer in model te krijgen, want je weet nooit wat je ’s avonds tegen komt…
Rond een uur of zes was het Blookertijd (voor de niet-Katwijkse lezers onder ons: borreltijd). Een voordeel van het meenemen van studenten als begeleider (Jelle en Nico) is dat, ongeacht in welke uithoek van de wereld je zit, ze altijd wel bier en wijn kunnen opsporen. Lekker genietend van een wijntje, biertje of frisje op het riante balkon werden de komende dagen besproken en stoere verhalen uitgewisseld wie er de komende dagen een ander het snot voor de ogen zou gaan rijden.
Later op de avond ging het onweren en regenen (het nummer ‘het dondert en bliksemt’ van Guus Meeuwis kreeg een heel andere lading) en werd in het hotel een korte bespreking over de etappe van morgen gehouden door de tourorganisatie.
Op tijd naar bed om niet te kunnen slapen de rest van de nacht….
groetjes, Hans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten