7e etappe: zaterdag 1 september

The longest day:
vandaag 225 kilometer te fietsen; de langste etappe van de tour; en tussendoor ook nog even 2200 hoogtemeters.
Start St. Mihiel en finish in Grand Halleux (voor de kenners: startpunt onderaan de Wanne).
Wekkers weer op 05.30, want we starten om ca 07.15.
Het is nog koud zo 's-morgens vroeg. De eerste 80 km zijn redelijk vlak en de sterke mannen rijden voorop, tegen de wind in.

Eerste checkpoint is na 76 kilometer.  de krentenbollen zijn op rantsoen, een halve bol per man.. Maar we kunnen genoeg eten inslaan bij de volgwagen.
Het zonnetje is intussen serieus doorgekomen, dus we kunnen ook wat beenstukken, regenjassen e.d. in de volgwagen doen.

Echte bergen hebben we vandaag niet, maar we rijden nu de Franse Ardennen in, gevolgd door de Luxemburgse Ardennen en ook nog de Belgische Ardennen. Vanaf het 1e CP is het dus bergie op, bergie af.. (liedje van Gert Jacobs..)
Het is goed te doen; we blijven als team netjes bij elkaar rijden. Het is ook een mooie route, veelal door dichte bossen; en dan weer open weides.

Het gaat richting lunch op ca 125km; Jelle en Nico hebben in Hachy een leuk dorpspleintje ontdekt waar we even lekker in het zonnetje konden zitten; er was zelfs stroom geregeld voor het koffie-apparaat! super! Veel andere teams hadden daar ook hun tussenstop gepland; altijd gezellig.
En de Nico's (zo worden we inmiddels genoemd door onze mede-fietsers -onze geuzennaam-)  gaan weer door, door, door........ op naar het 2e checkpoint op ca 180km bij Bastogne. Het gaat voorspoedig allemaal. Ik had dit jaar nog niet dit soort afstanden gereden, dus dit was een etappe waar ik wel wat benauwd voor was van te voren; maar eigenlijk gaat het prima!

Vanaf Bastogne is het nog ca 45 kilometer; met nog wat dalende stukken is dat eigenlijk niet zo heel lastig meer. Armand komt intussen wel de man met de hamer tegen; maar hij weet toch nog weer aan te klampen: Kanjer! Uiteindelijk komen we tegelijk bij de finish aan.  Bij de finish staan al heel veel mensen ons aan te moedigen en te applaudiseren, ook families die speciaal voor de bbq van vanavond overgekomen zijn. Koude rillingen; heel erg leuk, en een kleine voorproef op het onthaal op de Cauberg van morgen.
Rond 1800 waren we binnen; direct even langs de masseuses en daarna tentje inrichten, douchen, garmin's opladen enz.

Vanavond is de feestavond op de camping.
We beginnen met de bbq;  er staan vele salades op de tafels, dus dat is lekker scheppen. Het hoogtepunt van de bbq is toch wel dat we per persoon 2 stokjes sateh in een bekertje kregen, met zonder pindasaus; die was mislukt..
Ik had mij voorbereid op spare-ribs; worsten; speklappen en bakken vol pindasaus.. maar het bleef steken bij die 2 stokjes helaas.
Het mocht de pret niet drukken. Meteen na het eten begon de avond-etappe; met de terugblik op de etappe en een briefing op de laatste rit van morgen.  Het filmpje is dan toch altijd weer het leukste item van de dag.

Om een uur of tien begon JW Roy een paar liedjes van de cd -bikewriters- te zingen; met als topstuk het : we gaan door, door, door; gevolgd door: kampioenen; kampioenen enz enz. Bikewriters Dirk Jan Roeleven en Nynke de Jong begeleiden het lied met het voorstellen van alle deelnemende fiets-teams; als een soort eerbetoon.
Daarna kwam de band Session aan de beurt.  Begonnen werd met wat jaren 70 disco; daarna wat nederlands-talig werk (de onvermijdelijke guus meeuwis) en daarna het ruigere werk: paradise by the dashboard light..
Het gros haakte al na de 1e ronde af; ik heb het tot 2300 gered;  Jelle en Nico, onder vaderlijk toezicht van Peter, hebben het tot in de late uurtjes uitgehouden.
Dat toezicht van Peter.. daar heb ik toch nog wel mn bedenkingen bij...  Het was nog lang onrustig op de camping.

Al met al een superdag; en morgen slapen we uit tot 0800!

Riekel