6e etappe; vrijdag 31 augustus

Vrijdag 31 augustus: Etappe 6

Op papier zou dit de makkelijkste etappe worden: 160 kilometer van La Chapelle devant Bryuères naar St Mihiel. Slechts 1200 hoogtemeters door vlak terrein. ‘De graanschuur van Parijs’. Lekker een dag om te herstellen, na de Grand Ballon van gisteren en het Ardennen offensief van maar liefst 225 kilometer dat ons morgen te wachten staat.

Dat was zoals ik al zei op papier: Hoe anders bleek de realiteit te zijn! Veel wind en af een toe een smerige bui zorgden ervoor dat het uiterste van de mannen van Team Katwijk – ook wel de Raggende Mannen genoemd – werd gevergd. Keer op keer moest verdapperd worden om de ellende het hoofd te bieden. Het enige hoogtepunt van de dag was de lunch in het centrum van Toul, waar we van ellende waren uitgeweken om de kou en de regen even te ontlopen.

Peter ontpopte zich als een ware connaisseur en ontfermde zich over de menu- en wijnkaart.  Samen met de chefkok stelde hij een uitgekiende lunch samen die ons van de nodige koolhydraten zou moeten voorzien. Anderhalf uur later rolden we met rode koontjes en heerlijk opgewarmd uit het restaurant. Het restant van de rit zal – wellicht mede door de hoeveelheid wijn die is genuttigd– niet echt blijven hangen in de hoofden van de Raggende Mannen. Het is dat Hans nuchter op de fiets zat want Rob wilde drie rondjes door Toul maken voordat we de route weer konden oppikken. Op het eind van de tocht lag er olie op de weg zodat er niet kon worden gespurt. We waren blij weer aan te komen op onze camping.

 De catering van Jelle en Nico was weer uitstekend, alleen werden we tot 01.00 wakker gehouden door een stel onrustige Fransozen dat – in tegenstelling tot ons – lekker vakantie aan het vieren was. We hebben ze die volgende ochtend om 5.30 uur nog wel even teruggepakt…..

groeten,  Hans